Rabata pod dereniem to mój pomysł na to, by cieszyć się kolorowym ogrodem już od wczesnej wiosny. Zobacz, jak łatwo zaplanować taką rabatę. W czasie, gdy inne ogrody będą jeszcze pogrążone w zimowym śnie, Twój może być kolorowy i kwitnący. Sprawdź, czy wczesnowiosenna rabata pod dereniem, będzie pasowała do Twojego ogrodu.
Kiedy rabata pod dereniem jest najbardziej ozdobna?
Prezentowana rabata pod dereniem jest atrakcyjna przez cały rok, jednak to właśnie zimą i na przedwiośniu najbardziej przyciąga wzrok żywymi, intensywnymi kolorami: czerwonych pędów derenia ‘Sibirica’; zimozielonych, kwitnących ciemierników i złoto – zielonych turzyc. Zwiastunami wiosny są niewysokie tulipany botaniczne (np. pomarańczowe), które po przekwitnięciu zostaną zastąpione funkiami (niebieskimi).
Jeśli potrzebujesz bardziej kompleksowego rozwiązania, mierzysz się z planowaniem rabat w ogrodzie, zajrzyj do szkoleń i kursów w Szkole Projektowania Ogrodów. Szczególnie polecam kurs “Rabata na długie lata”.
Rabata pod dereniem – projekt
Oto niewielka, ale uniwersalna kompozycja z roślin łatwych w uprawie, mrozoodpornych. Można ją potraktować jako gotową rabatę lub jako moduł, zestawiając ze sobą kilka elementów (zwłaszcza, że warto sadzić derenie w większej grupie dla wzmocnienia zimowego efektu czerwonych pędów).
Na schemacie podaję przybliżoną liczbę sztuk roślin. Można ją modyfikować (byliny oczywiście się rozrosną i zagęszczą), zwracając uwagę na to, by zachować efekt naturalistycznej rabaty (oznacza to, że nie sadzimy pod linijkę).
Dobrym tłem dla rabaty z dereniem będzie ciemnozielony żywopłot z cisa lub białe pnie brzóz (np. ‘Doorenbos’).
Także sam dereń, jako krzew szybko rosnący, można wykorzystać na żywopłot. Jeśli będzie corocznie silnie cięty, to może rosnąć dosyć gęsto, jak na poniższym rysunku.
Gdy miejsca w ogrodzie jest więcej, można go posadzić w większej rozstawie i pozostawić, żeby się zagęścił. W takim przypadku — sadzenie niskich bylin, przy ogrodzeniu — nie sprawdzi się, bo nie będzie ich widać, za gęstwiną gałęzi derenia.
Zastosowane rośliny
Dereń biały ‘Sibirica’ – czerwone pędy zimą
Na środku rabaty o wymiarach 2 na 2 metry dominuje krzew derenia białego (Cornus alba) odmiany ‘Sibirica’. Jest on rozłożysty i niecięty dorasta do 3 m wys. i szer. Ta łatwa w uprawie roślina jest niewymagająca co do podłoża, całkowicie mrozoodporna, wytrzymała na suszę i warunki miejskie, dobrze rośnie w półcieniu i w słońcu.
Pielęgnacja ogranicza się jedynie do silnego cięcia wczesną wiosną (zalecany termin cięcia – od końca lutego do końca marca, w bezmroźny, pogodny dzień). Intensywnie czerwone wybarwienie utrzymuje się na pędach 1 – 2 letnich, dlatego starsze warto usuwać, tuż przy ziemi. Cięcie poprawia pokrój krzewu i ogranicza jego rozmiary oraz pobudza do wytwarzania młodych pędów.
Dereń biały jest atrakcyjny przez cały rok
Na zimowej scenie niewiele jest kolorowych roślin, tym bardziej wyróżnia się koralowoczerwony odcień kory derenia. (Zestaw gatunków atrakcyjnych zimą znajdziesz TUTAJ).
Wiosną efektowny jest kontrast pędów ze świeżą zielenią młodych liści.
W czerwcu pojawiają się białe kwiaty (jednak nie są zbyt widoczne na tle biało-zielonych liści).
Krzew ładnie prezentuje się także jesienią, gdy dojrzewają niebiesko-białe owoce, wielkości grochu, a liście przebarwiając się na żółto i lekko pomarańczowo.
W ogrodzie można też stosować inne odmiany dernia. Różnią się one siłą wzrostu i kolorem pędów.
Ciemiernik biały — zimowe kwiaty
Co posadzić pod dreniem? Doskonale będzie się tu czuł ciemiernik biały (Helleborus niger).
Jest to niezwykła roślina, kwitnąca, w zależności od pogody, zimą lub na przedwiośniu. Kwiaty są duże, ok. 10 cm, początkowo białe, z czasem różowe i zielone, długo się utrzymują (nawet do maja).
Bylina dorasta do 30 cm wys., tworzy kępę ciemnozielonych i zimotrwałych liści. Preferuje gleby żyzne, gliniaste, zasobne w próchnicę, wapienne, o stale wilgotnym podłożu.
Ciemiernik jest byliną długowieczną, doskonałą do okrywania cienistych miejsc pod drzewami i krzewami, najładniej wygląda w dużych grupach (sadzony co 40 cm). Jest ciekawym towarzystwem dla roślin cebulowych.
Zamiennie można zastosować, nieco wyższy, ciemiernik wschodni (Helleborus orientalis).
Turzyca oszimska — zimożółta trawa
Powinnam napisać, że turzyca jest zimozielona, czyli zachowuje ozdobne, żywe liście nawet zimą. Ale jej kolor jest bardziej żółty niż zielony, stąd takie sformułowanie powyżej.
Z ciemnozielonymi liśćmi ciemiernika pięknie kontrastuje turzyca oszimska (Carex oshimensis) ‘Evergold’, której złoto-zielone liście utrzymują kolor przez cały rok.
Ta niewymagająca, kępiasta bylina, osiągająca 30 cm wys., sprawdzi się na stanowiskach półcienistych i słonecznych, w umiarkowanie wilgotnym podłożu (sadzona pojedynczo lub w grupach, w rozstawie 40 cm).
Zamiennie można zastosować, np.: turzycę wiosenną (Carex caryophyllea) ‘The Beatles’, która doskonale zadarnia, rozrastając się przez podziemne rozłogi lub nieco mniejszą turzycę ptasie łapki (Carex ornithopoda) ‘Variegata’. Obie mogą być uprawiane w głębokim cieniu.
Wyobrażam też sobie zastąpienie turzycy trawą hakonechloa, która jest nieco wyższa, rozrasta się szerzej i nadałaby bardziej egzotycznego wyglądu rabatce.
Tulipany botaniczne — wczesne miniaturki
Wiosenny akcent na rabacie stanowią tulipany botaniczne, rozwijające kwiaty, zanim na krzewie derenia pojawią się liście rzucające cień. Wyróżniają się one niskim wzrostem – do 40 cm, a przy tym sporymi kwiatami, w jaskrawych kolorach. Świetnie nadają się do założeń naturalistycznych, w większości mają niskie wymagania glebowe.
Trzeba im zapewnić dużo słońca, dlatego posadźmy je na brzegu rabaty (w półcieniu dobrze rośnie grupa Tulipa greigii). Jako pierwsze, bo już od połowy marca zakwitają mieszańce Tulipa kaufmanniana.
W odróżnieniu od innych grup, tulipanów botanicznych nie trzeba co roku wykopywać, bo latami dobrze rosną w tym samym miejscu i naturalizują się. Przeczytaj więcej o tulipanach bez wykopywania.
By wzmocnić cebulki, można ogławiać przekwitłe kwiaty. Jeśli zajdzie potrzeba rozsadzenia ich, to cebulki wykopujemy po zaschnięciu liści (na przełomie czerwca i lipca), suszymy i przechowujemy do października, kiedy to sadzimy je na nowe stanowisko, grupami po kilkanaście sztuk.
Funkie, czyli kamuflaż
Rośliny cebulowe mają jedną dużą wadę – po przekwitnięciu ich liście zasychają i szpecą rabatę, a przed czerwcem nie można ich usuwać. Problem ten najłatwiej rozwiązać sadząc w ich sąsiedztwie byliny o okazałych liściach, które zakryją puste miejsca po tulipanach.
Więcej o kwiatach cebulowych dowiesz się z artykułu Kwiaty cebulowe – wszystko co chcesz o nich wiedzieć.
Na prezentowanej rabacie bylinami kamuflującymi są funkie (Hosty), które późno rozpoczynają wegetację i w okresie kwitnienia tulipanów dopiero wypuszczają liście. Aby urozmaicić kolorystycznie rabatę, rekomenduję te o liściach niebieskich, np.: ‘Halcyon’ czy ‘Blue Cadet’. Ale jeśli wolisz spokojniejszą kolorystykę, to masz do wyboru setki innych odmian.
Funkie to rośliny mrozoodporne, o różnej wysokości, zależnie od odmiany (tu przyjmuję wys. 40 – 50 cm). Można je wykorzystać do zadarniania większych powierzchni w cieniu. W lipcu, kwitną na fioletowo. Posadzone w żyznym, wilgotnym podłożu mogą rosnąć wiele lat w jednym miejscu, nie potrzebując opieki.
Mam nadzieję, że ta rabata pod dereniem będzie dla Ciebie inspiracją przy planowaniu Twojego ogrodu. Więcej propozycji aranżacji znajdziesz tutaj.
Chcesz więcej takich projektów? Daj znać w komentarzu, jaka rabatka pasowałaby do Twojego ogrodu.
Chcesz nauczyć się komponować ciekawe zestawienia roślin na rabatach?
Mam świetny kurs o tym, jak łączyć nasadzenia w pary (duety) i dalej w większe kompozycje.
