Poznaj niezawodne drzewa, którym żadne warunki nie są straszne. Sprawdź które pasują do Twego ogrodu.
Jest wiele urokliwych i efektownych drzew, które możesz posadzić przy domu. Ich wybór będzie zależał od Twoich potrzeb i upodobań, a także od warunków siedliskowych w Twoim ogrodzie. Przeczytaj też ogólne zasady rozmieszczenia drzew.
Jeśli jesteś osobą początkującą w obsadzaniu podwórka lub nie masz czasu na pielęgnację ogrodu, to pewnie ucieszy Cię fakt, że wymienię tu gatunki, które:
- nie chorują
- nie wymarzają
- są tolerancyjne co do gleby
- i jakby tego było mało – zdobią.
Poznaj moją listę niezawodnych drzew do ogrodu
Możesz je posadzić i zapomnieć o nich, bo nie będą wymagały Twojej opieki.
No, prawie.
Ilość pracy zależy od efektu jaki zechcesz osiągnąć. Oczywiście młode rośliny, zanim się dobrze ukorzenią – wypadałoby podlewać, a te, które wybierzesz na żywopłot, czy do formowania – ciąć.
Zwykle jednak, niezawodne drzewa, to drzewa rodzime, doskonale dostosowane do warunków, w których rosną.
Niezawodne drzewa iglaste
Oto kilka bezproblemowych iglaków:
Świerk serbski (Picea omorika)
Najlepszy ze świerków, najszybciej rosnący, wysoki (ok. 15 m), ale wąski i strzelisty, więc sprawdzi się nawet w mniejszych ogrodach.
Można go ciąć, formować, tworzyć żywopłoty i wysokie szpalery. Może być też sadzony pojedynczo.
Wymagania ma przeciętne, jest odporny, nie ogołaca się od dołu, całkiem nieźle znosi zacienienie.
A do małego ogrodu – odmiana ‘Nana’ (rośnie bardzo wolno – do 4 m wys.).
Jodła kalifornijska (Abies concolor)
Duże drzewko (10-12 m), szybko rosnące, do większych ogrodów. Tworzy gęsty, regularny stożek, bez prześwitów.
Jodła nie jest wymagająca ani kapryśna. Ma ciekawy, niebieskozielony kolor, który jest dostrzegalny na tle innych zielonych roślin. Nadaje się do kompozycji barwnych, w miejsca słoneczne.
Lubię ją za miękkie, długie igły (ok. 8 cm), idealne do stymulowania zmysłu dotyku (w końcu jestem fanką ogrodów sensorycznych).
Cis (Taxus)
Występuje w wielu odmianach, nadających się do różnych zastosowań. Może mieć formę: drzewa (choinki), dużego krzewu (zwartej kolumny, lub nieregularnego krzaka) i niskiego, rozłożystego “płożaka”.
Duża różnorodność jest także w kolorze igieł: zielone, żółte i niebieskie oraz w stanowisku – od pełnego słońca, do pełnego cienia (uważaj, bo nie wszystkie są całkowicie mrozoodporne).
Jakby się ktoś uparł, to mógłby samym tylko cisem zagospodarować cały ogród i nie byłoby monotonnie (chociaż jak dla mnie – za mało zmiennie).
Cis, w przeciwieństwie do innych iglaków nie przepada za glebą kwaśną, więc nie nadaje się dla niego kupne podłoże do iglaków.
Za to lubi gleby żyzne i wilgotne.
Uwaga!
Cis jest rośliną silnie trującą (nie znam żadnego przypadku żeby ktoś zjadł igły albo owoce, jednak wypadałoby przestrzec dzieci, że tej roślinki mają nie tykać). Owoce zawiązują tylko odmiany żeńskie, więc np. cis ‘Hilli’ będzie bezpieczniejszy przy maluchach.
Dlaczego polecam cis?
Bo: jest długowieczny, świetnie znosi cięcie i formowanie; można go sadzić pod większymi drzewami – jego system korzeniowy dobrze sobie radzi.
Właściwie nie wymaga pielęgnacji (chyba że chcesz mieć z niego żywopłot lub fikuśne topiary — wtedy trzeba ciąć).
Cis jest uważany za najbardziej szlachetny i elegancki iglak. Pasuje do każdego stylu ogrodowego, a przy posiadłościach typu rezydencja – jest wręcz wskazany.
Niezawodne drzewa liściaste
Oto bezproblemowe gatunki:
Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia)
Drzewo średniej wielkości (10-12 m wys. i 5-7 m szer.), o regularnej i zwartej koronie. Wygląda ładnie przez cały rok.
W maju kwitnie na biało, jesienią ma żółte liście i pomarańczowoczerwone owoce.
Pamiętasz z dzieciństwa korale z jarzębiny? Te są nieco trwalsze, bo mają grubszą skórkę. Ptaki je uwielbiają i ucztują zimą całymi stadami (jest to duża atrakcja dla dzieci, które mogą obserwować przez okno to dosyć spektakularne zjawisko).
Jeśli chcesz, to możesz zrobić z owoców: dżemy, nalewki, soki (nie jadłam, ale podobno są smaczne i wskazane dla diabetyków), lub wykorzystać gałązki jako ozdobę do wazonu, stroika.
Jarząb jest niezwykle tolerancyjny na wszelkie warunki, nie ma szczególnych wymagań co do rodzaju gleby, lubi słońce.
Do mniejszego ogrodu – wybierz odmianę ‘Brouwers’, która rośnie wolniej (do 6 m wys.).
Brzoza pożyteczna (Betula utillis) ‘Doorenbos’
Drzewo średniej wielkości, szybko rosnące (do 10 m wys. i 7 m szer.), o luźnej, ażurowej koronie, sztywnych, wzniesionych gałęziach i dość nisko rozgałęziających się pniach (można prowadzić wielopniowo).
Kora jest wyjątkowo dekoracyjna, śnieżnobiała, gładka, łuszczy się cienkimi płatami. Liście przebarwiają się jesienią na złocistożółty kolor.
Brzoza, jako roślina pionierska, znosi warunki, które mogą być zbyt ciężkie dla innych: uboga gleba, brak wody, piach, słońce.
Nie wiem, jaki masz stosunek do brzóz, ale we mnie budzą pozytywne skojarzenia. Są takie “nasze”, polskie, dobrze wpisują się w każdy krajobraz.
Ich zastosowanie jest wszechstronne – dobrze wyglądają zarówno w ogrodach nowoczesnych, jak i naturalistycznych.
Mogą rosnąć: pojedynczo, po kilka sztuk (w formie lasku), lub w rzędach (wzdłuż ogrodzenia lub jako alejka w dużych ogrodach).
Pasują: na wrzosowiska, jako towarzystwo drzew iglastych, rododendronów i dereni, z których pędami zimą tworzą wspaniały kontrast.
Ciekawa, ze względu na kolor jest brzoza brodawkowata (Betula pendula) ‘Purpurea’, o ciemnopurpurowych liściach.
Do małego ogrodu możesz wybrać brzozę brodawkowatą (Betula pendula) ‘Youngii’, o parasolowatej, zwisającej koronie (do 4 m wys. i szer.).
Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum)
Drzewo średniej wielkości (do 10 m wys. i 5 m szer.), często wielopniowe, gałęzie wyrastają nisko.
W małym ogrodzie sprawdzi się niska, kolumnowa odmiana `Rotfuchs`, (dorastająca do 5 m wys). oraz „płacząca” odmiana `Pendulum` o zwisających pędach.
Jego największą ozdobą są liście: małe, sercowate, połyskujące na wietrze; wiosną – purpurowe, latem – zielone, jesienią – przebarwiające się na czerwono i złoto (gdy rośnie na stanowisku – słonecznym i suchym) oraz morelowo i żółto (w półcieniu).
To jedno z najpiękniej przebarwiających się drzew jesienią, choć rzadko spotykane w ogrodach.
Niezwykłe jest to, że żółknące liście pachną… watą cukrową lub ciasteczkami – jak kto woli (podobno, bo szczerze mówiąc, nigdy jeszcze nie czułam tego zapachu, a moje drzewko ma już kilka lat).
Grujecznik dobrze czuje się w półcieniu oraz w słońcu (choć tu rośnie wolniej i wcześniej zrzuca liście jesienią, za to ładniej się wybarwia).
Preferuje gleby żyzne, próchnicze i wilgotne, pH 6-7, ale u mnie rośnie w kwaśnej glinie i też nie sprawia kłopotu (podlewam go bardzo rzadko).
Grujecznik możesz posadzić w miejscu reprezentacyjnym: na trawniku, nad wodą, na rabacie (ale tak, żeby był widoczny od samego dołu, czyli nie w głębi, a bliżej trawnika). Pamiętaj, że choć pięknie się przebarwia jesienią, to bardzo szybko traci liście. Dlatego rabata pod nim powinna być dobrze zaplanowana.
Jeśli nie wiesz, jak sobie poradzić z projektowaniem rabat mieszanych, to dołącz do kursu “Rabata na długie lata”.
Wiśnia osobliwa (Prunus ×eminens) ‘Umbraculifera’
Małe drzewo o regularnej, gęstej, idealnie kulistej koronie (do 4 m szer., wys. zależy od miejsca szczepienia).
Poza ciekawym pokrojem, ozdobą wiśni są: wiosną białe kwiaty (IV-V), a jesienią delikatnie żółte liście.
Drzewo nie ma wysokich wymagań glebowych jednak lepiej rośnie na glebach niezbyt ciężkich, żyznych, umiarkowanie wilgotnych, wapiennych, na stanowiskach słonecznych i półcienistych.
Polecam do ogrodów formalnych, gdzie króluje geometria oraz do minimalistycznych w stylu nowoczesnym.
Klon zwyczajny (Acer platanoides) ‘Globosum’
Nieduże drzewo (do 6 m szer., wys. zależy od miejsca szczepienia). Jego cechą charakterystyczną jest kulista korona.
Liście są głęboko zielone, a jesienią przebarwiają się na żółto-pomarańczowy kolor.
Lubi stanowiska półcieniste i słoneczne (choć z moich obserwacji wynika, że pełne słońce może mu parzyć liście i żółkną one na wierzchołkach), ma małe wymagania glebowe.
Ze względu na kulisty kształt – pasuje do zabudowy miejskiej i formalnych ogrodów.
Mniejsze od ‘Globosum’ i bardziej kolorowe wiosną będą: klon zwyczajny (Acer platanoides) ‘Golden Globe’ (do 5 m szer. i żółtych liściach wiosną) oraz klon jawor (Acer pseudoplatanus) ‘Brilliantissimum’ (do 4 m szer. o niespotykanych różowych młodych listkach). Ze względu na przypalanie jasnych liści przez słońce – radzę sadzić je w półcieniu.
Inny kształt korony – piramidalny i wysokość (do 12 m) będzie miał klon czerwony (Acer rubrum) Red Sunset ‘Franksred’.
Nie bez powodu w jego nazwie pojawia się kolor czerwony – to jedno z najintensywniej przebarwiających się drzew. Już od połowy września zmienia kolor na płomiennoczerwony lub pomarańczowy.
Nie będzie on jednak dobrze rósł na glebach zbyt suchych i zasadowych (woli wilgotne o kwaśnym odczynie).
Grab pospolity (Carpinus betulus)
Grab ma niewielkie wymagania glebowe, choć najlepiej rośnie na glebach żyznych i próchniczych, wilgotnych, o pH obojętnym lub zasadowym.
Jest odporny na mróz i suszę. Dobrze znosi zacienienie, co u drzew liściastych jest rzadkością.
Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, chyba że chcesz mieć z niego żywopłot lub formowane figury, do czego jak najbardziej się nadaje, ze względu na to, że bardzo dobrze znosi cięcie.
Jednak jeśli nie masz czasu, żeby ciąć żywopłot 3 razy w roku, to daruj go sobie. Posadź lepiej jedną z odmian o ciekawym pokroju.
Formy kolumnowe przybierają odmiany: ‘Columnaris’ (4-5 m wys.), ‘Fastigiata’ (10 m wys. i 4 m szer.) i ‘Frans Fontaine’ (10 m wys. i 3 m szer.).
Nadają się one do sadzenia w miejscach reprezentacyjnych przed domem i wzdłuż ogrodzenia. Jeśli wolisz pokrój płaczący, to zerknij na malowniczą odmianę ‘Pendula’.
Więcej drzew
Oczywiście można by tu było wymienić jeszcze inne piękne gatunki, np. wiśnia piłkowana, buk pospolity, ambrowiec amerykański, surmia bignoniowa, jednak mają one większe wymagania.
Jeżeli warunki na Twojej działce będą dla nich odpowiednie, to również za wiele się przy nich nie nachodzisz i będzie można powiedzieć, że to niezawodne drzewa.
U mnie pięknie rośnie buk, ale pozostałych gatunków nie sadzę, bo się obawiam, że mogą przemarznąć (a nie lubię okrywać roślin przed zimą).
Przygotowałam tablicę na Pintereście z wymienionymi w tym artykule gatunkami. Zobaczysz tam fotografie drzew z bliska i daleka, w różnych porach roku i w różnej fazie wzrostu.
Jestem bardzo ciekawa czym Ty kierujesz się przy wyborze roślin do ogrodu? Czy masz jakieś niezawodne drzewa?
Jeśli jesteś w trakcie planowania lub zakładania ogrodu i zastanawiasz się, które rośliny będą dobrze rosły na Twojej działce, to zobacz kursy dostępne w Szkole Projektowania Ogrodów. Pokazuję tam nie tylko, jakie rośliny wybrać, ale także jak je ze sobą zestawiać, by wyglądały zachwycająco.
